Indigo Biofeedback Methode

Wat is Biofeedback ?

Biofeedback is een behandeltechniek waarbij personen getraind worden om hun gezondheid te verbeteren door gebruik te maken van bewuste en onderbewuste signalen van hun eigen lichaam. Bioresonantie therapie is een technologisch geavanceerde behandelingsmethode, die de lichaamseigen trillingsfrequenties meet, analyseert en vervolgens weer terugkoppelt naar de patiënt. Ze geeft heel nauwkeurig aan waar en welke ondersteuning nodig is. En doet dit volgens het biofeedback principe.

Elke cel en orgaan in ons lichaam resoneert/trilt met haar eigen energie. Wanneer deze energie verstoord wordt door toxinen, parasieten, enz. kan het orgaan niet functioneren op haar volle capaciteit. Schadelijke frequenties worden opgeslagen in cellen, en kunnen zich jarenlang onopgemerkt opbouwen, vóór ze zich manifesteren als ziekte. Het eerste signaal dat er iets fout gaat in het lichaam is vibrationeel of elektromagnetisch. Energetische geneeskunde die werkt op cellulair niveau stimuleert de eigen frequenties van de organen, zodat regeneratie plaatsvindt en genezing kan beginnen.

Het biofeedback toestel laat cliënten toe te “zien” of “horen” welke activiteiten zich binnen hun lichaam afspelen.  Een algemeen gebruikt type toestel vangt bv. electrische signalen in de spieren op.  Het vertaalt deze signalen naar een vorm die de cliënten kunnen detecteren.  Misschien zet het een flitsend lampje in werking, of wordt een bieper geactiveerd telkens de spieren zich meer opspannen.  Indien cliënten de gespannen spieren wensen te ontspannen, proberen ze het flitsen of biepen te vertragen.

Zoals een werper die probeert een bal dwars over een honk te werpen, zal de biofeedback “leerling”, in een poging zijn vaardigheid te verbeteren, de prestatie opvolgen.  Wanneer een worp fout gaat, zal de speler zich aanpassen, zodat hij beter presteert bij een volgende poging.  Wanneer het lampje of de bieper te vaak geactiveerd worden, maakt de biofeedback “leerling” interne aanpassingen, welke de signalen zullen wijzigen.  De biofeedback practicus handelt als een coach, die langs de zijlijn staat, de doelen en grenzen vastleggend over wat te verwachten is en die hints geeft over de manier waarop de prestatie kan verbeterd worden.

Het prille begin van Biofeedback

Het woord “Biofeedback”  werd in de late 60er jaren uitgedokterd om laboratoriumprocedures te beschrijven die destijds werden gebruikt om experimentele researchonderwerpen te trainen, teneinde de hersenactiviteit, bloeddruk, hartritme en andere lichaamsfuncties te wijzigen, welke normaal niet opzettelijk gecontroleerd worden.  In die tijd keken veel wetenschappers uit naar de dag dat biofeedback ons een zeer hoge graad van controle over ons lichaam zou geven.  Zij dachten bijvoorbeeld,  dat het mogelijk zou zijn onze wil ervan te overtuigen creatiever te zijn, door het wijzigen van de patronen van onze hersengolven.  Onderzoek heeft aangetoond dat biofeedback kan helpen bij de behandeling van vele ziektes en pijnlijke toestanden.  Het heeft bewezen dat we meer controle hebben over de zogenaamde onvrijwillige  lichaamsfuncties dan we ooit voor mogelijk hielden. Maar er is tevens aangetoond dat de natuur de omvang van dergelijke controle begrenst.  Wetenschappers trachten nu te bepalen hoeveel opzettelijke controle we juist kunnen uitoefenen.

Hoe wordt Biofeedback tegenwoordig gebruikt ?

Gewoonlijk wordt de cliënten een vorm van relaxatie-oefening aangeleerd.  Sommigen leren de omstandigheden te herkennen waardoor hun symptomen worden opgewekt. Er kan hen ook aangeleerd worden hoe deze stresserende omstandigheden kunnen vermeden worden, of hoe ermee om te gaan.  De meesten worden aangemoedigd om hun gewoontes te wijzigen, anderen worden speciale technieken aangeleerd om  meer zelfcontrole te verwerven.  Biofeedback kan geen ziekte genezen of op zich een persoon gezond maken.  Het is een instrument, één van de velen, ter beschikking van professionele gezondheidswerkers.  Het herinnert de dokters eraan dat gedrag, gedachten en gevoelens zeer sterk de fysische gezondheid beïnvloeden.  Biofeedback helpt zowel dokters als cliënten te begrijpen dat ze als een team moeten samenwerken.

Verantwoordelijkheid van de cliënten

Biofeedback stelt ongewone eisen aan de cliënten.  Ze moeten hun dagdagelijks leven onderzoeken om te zien of ze misschien zelf bijdragen tot hun eigen problemen.  Ze moeten erkennen dat zij, door eigen inspanning, sommige fysische problemen kunnen verhelpen.  Ze moeten zich ertoe verbinden dagelijks biofeedback of relaxatie-oefeningen te doen.  Ze moeten slechte gewoontes afleren,  zelfs minderen met sommige goede gewoontes.  Het allerbelangrijkst is echter dat zij zelf veel verantwoordelijkheid moeten opnemen om hun eigen gezondheid op peil te houden.

Hoe werkt Biofeedback ?

roos

SCIO Quantum Biofeedback is een uiterst compleet en veelzijdig biofeedback systeem dat het lichaam met een snelheid van 220.000 trillingen per seconde driedimensionaal meet. De SCIO maakt een brede, computergestuurde analyse van verstorende items en hun onderlinge relaties, en kan die ook meteen behandelen. Allerlei stressfactoren van de cliënt, onder meer veroorzaakt door pathogenen, virussen, toxines, psychische belastingen, tekorten en onevenwichten, kunnen op deze manier snel in kaart worden gebracht en geharmoniseerd.

De SCIO is verbonden met de cliënt via een hoofdband en pols-en enkelbanden, en stuurt elektromagnetische signalen naar het lichaam. Tot 9000 parameters van de gezondheid kunnen zo snel worden getest en behandeld. De SCIO is een unieke aanvulling van alternatieve geneeswijzen en medische behandelingen, en corrigeert onbalans en stressfactoren in het lichaam op cel-niveau.

De meeste cliënten die biofeedback toepassen wordt geleerd om zich te ontspannen en hun gedrag te veranderen.  De meeste wetenschappers geloven dat ontspanning een sleutelcomponent is in de biofeedbackbehandeling van veel kwalen, vooral deze veroorzaakt of verergerd door stress.  Hun redenering is gebaseerd op wat geweten is over de invloed van stress op het lichaam.  Kortom, het argument is het volgende : Stresserende voorvallen veroorzaken sterke emoties, die bepaalde fysische reacties opwekken.  Veel van deze reacties worden gecontroleerd door het sympathisch zenuwstelsel, het netwerk van zenuwweefsels dat het lichaam helpt zich voor te bereiden op noodgevallen (vlucht of vecht).

Het typische patroon om te reageren op noodgevallen stamt waarschijnlijk uit de tijd dat de mensen voornamelijk met lichamelijke dreigingen werden geconfronteerd.  Hoewel de “dreigingen” waarme wij tegenwoordig leven zelden lichamelijk zijn, reageert het lichaam toch alsof dit het geval is : De pupillen worden groter om meer licht binnen te laten.  Het zweet breekt uit, waardoor de kans op huidwonden vermindert.  Bloedvaten nabij de huid trekken samen om het bloeden te verminderen, terwijl de bloedvaten in de hersenen en de spieren uitzetten teneinde de zuurstoftoevoer te verhogen.  Het gastro-intestinale stelsel met inbegrip van de maag en darmen, vertraagt, teneinde het verbruik van energie voor de spijsvertering te verminderen.  Het hart klopt sneller en de bloeddruk stijgt.

Normaal gezien kalmeert men als het stresserend voorval voorbij is, vooral als men zelf iets heeft ondernomen om er een eind aan te maken.  Beeld je bij voorbeeld in dat je in een donkere straat wandelt en iemand in jouw richting hoort lopen.  Je wordt bang.  Je lichaam bereidt zich voor om een aanvaller af te weren of om snel genoeg te lopen om weg te komen.  Wanneer je ontsnapt begin je langzaamaan te ontspannen.

Boos worden op je baas, is een totaal andere zaak.  Het is mogelijk dat je lichaam zich voorbereidt om te vechten, maar om je job te behouden, probeer je je kwade gevoelens te onderdrukken.  Vergelijkbaar : indien je op je weg naar huis in het verkeer vastraakt, kan je daar niets aan veranderen.  Deze situaties kunnen je letterlijk ziek maken.  Je lichaam is klaar voor actie, maar kan niets doen.

Mensen verschillen in de manier waarop ze op stress reageren.  Bij sommigen wordt één functie, bv. de bloeddruk, actiever, terwijl bij anderen alles normaal blijft.  Veel experts geloven dat deze individuele fysische reacties op stress een gewoonte worden.  Wanneer het lichaam herhaaldelijk wordt “opgejut”, kunnen één of meer functies blijvend overactief worden.  Dit kan resulteren in echte schade aan de lichaamsweefsels.

Biofeedback heeft vaak tot doel de gewoonlijke reacties op stress, welke pijn of ziekte kunnen veroorzaken, te veranderen.  Veel klinici geloven dat sommige van hun cliënten vergeten zijn hoe ze zich kunnen ontspannen.  Feedback  van fysische reacties, zoals huidtemperatuur en spierspanning,  geeft informatie om de cliënten te helpen een staat van relaxatie te erkennen.  De resultaten van een biofeedback-sessie kunnen eveneens een soort beloning vormen om spanning te verminderen.  Het is zoals een pianoleraar waarvan een frons verandert in een glimlach wanneer een jonge musicus een muziekstuk eindelijk juist speelt.

Biofeedback wordt over het algemeen omschreven als het aanreiken aan een persoon van doorlopende biologische informatie, zoals het hartritme, zodat hij of zij zich bewust wordt van de onderliggende oorzaak.  Biofeedback training betekent de informatie te gebruiken door te leren hoe men zelf  het getoonde biologisch proces kan regelen.